Bij het overlijden van prof.dr.ir. E. Backer (22 april 1940 – 14 april 2020)

Eric Backer was zonder twijfel een van de grondleggers van de patroonherkenning in Nederland, zowel in wetenschappelijke als in organisatorische zin. In 1968 studeerde hij af bij de faculteit Elektrotechniek aan de TU Delft (toen nog een Technische Hogeschool) in de informatietheorie. Hij was op dat moment een technicus in de groep van prof. Boxma . Hij bleef daar als wetenschappelijk medewerker en startte onderzoek in de patroonherkenning.

Vroeg ontstond een samenwerking met de groep van prof. Verhagen in de faculteit Natuurkunde. In 1974 waren zij verantwoordelijk voor de organisatie van de tweede ICPR (toen nog IJCPR) in Kopenhagen. In 1978 promoveerde hij met een dissertatie onder de titel ‘Cluster analysis by optimal decomposition of included fuzzy sets’. Vlak hierna volgde een benoeming tot hoogleraar. Het clusteren en de vage verzamelingen bleef hij gedurende zijn hele carrière trouw. In 1994 leidde dit tot een monografie over het redeneren in de cluster analyse.

Overduidelijk was Backer een gedreven en enthousiaste docent en begeleider van promovendi die zich nauwelijks kon inhouden om niet zelf de software te ontwikkelen en de experimenten ter hand te nemen. Samen met de groep op Natuurkunde werd het college Patroonherkennen opgezet dat later uitgroeide tot een succesvolle cursus voor promovendi van de onderzoekschool ASCI.

Rond 1980 ontstond er een intensieve samenwerking met Edzard Gelsema (UvA en later EUR) die leidde tot de oprichting van de NVPHBV in 1981. Vanuit het bestuur van deze vereniging werd in 1992 de 11e ICPR in Den Haag georganiseerd. Daarnaast creëerden zij een reeks conferenties onder de titel Pattern Recognition in Practice en ook samen waren zij de eerste editors van het tijdschrift Pattern Recognition Letters.

Eric Backer was een harde werker, een warme persoonlijkheid die graag de samenwerking zocht. Dit resulteerde vlak voor zijn pensioen in 2005 tot een fusie van de patroonherkenningsactiviteiten in elektrotechniek en natuurkunde. Kort hierna trok hij zich uit de wetenschappelijke arena terug en ging zich wijden aan zijn muzikale liefhebberijen, trompet spelen en de klassieke jazz.

Bob Duin